Tuesday, September 2, 2008

Lost in...Samothraki

Φέτος, για ακόμα μια χρονιά, τα βήματά μας αγκυροβόλησαν στο πανέμορφο νησί της Σαμοθράκης. Για τέσσερις μέρες και νύχτες πατήσαμε pause στο χρόνο και απενεργοποιήσαμε τα κινητά μας, τα οποία θα πρέπει να «προωθήσανε» αρκετό κόσμο! Το πράσινο, η δροσιά και τα νερά που κατηφορίζουν από τα βουνά σε κάνουν να πιστεύεις πως βρίσκεσαι εκτός πραγματικότητας. Νιώθεις ολότελα “Lost” μέσα σε ένα άκρως ευλογημένο από τη φύση τόπο. Και επειδή τα λόγια πολλές φορές δεν έχουν τη δύναμη να αναστήσουν τις εικόνες, έκρινα σκόπιμο να μη σας παιδέψω άλλο με παιχνίδια της φαντασίας αλλά αντί γι’ αυτό να σας προσφέρω απλόχερα κάποιες από τις όμορφες στιγμές όπως τις αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός:

(1)



Η Σαμοθράκη είναι τόπος ιδιαίτερα φορτισμένος ενεργειακά, ενώ η περιοχή διαθέτει επιβλητική φυσική ομορφιά που συνοδεύει το τραγούδι των κρυστάλλινων γάργαρων νερών.

(2)


Κατά μήκος του νησιού θα συναντήσετε μια άγρια και παρθένα ομορφιά με πλούσια βλάστηση και υπέροχους μικρούς και μεγάλους καταρράκτες.

(3)


Το πράσινο ολοκληρώνει και αναδεικνύει τους κοφτερούς γκρίζους βράχους, που θα συναντήσετε κατά μήκους των μονοπατιών.

(4)



Φυσικά, κατά τη πορεία σας θα συναντήσετε και πολλά ζώα, κυρίως κατσίκια. Εδώ διακρίνεται δύο τεράστιους βράχους (θαύμα της φύσης) που οι ντόπιοι υποστηρίζουν ότι συμβολίζουν τα κέρατα των συγκεκριμένων ζώων.

(5)


Το μόνο απρόοπτο κατά την παραμονή μας στο νησί ήταν η καταρρακτώδης βροχή που έπεσε την τελευταία νύχτα, γεγονός που μας ανάγκασε να κοιμηθούμε στο αυτοκίνητο και να ξυπνήσουμε σαν τελικό σίγμα «ς»! Εδώ βλέπετε το βουνό Σάος και τον τρόπο με τον οποίο μαγνητίζει τα μαύρα σύννεφα.

(6)

Για όσους το περπάτημα αποτελεί απόλαυση και όχι ταλαιπωρία η Σαμοθράκη είναι μια μοναδική εμπειρία για κάθε επισκέπτη. Πιστέψτε με δεν θα χρειαστείτε τίποτα περισσότερο από μία σκηνή, ένα sleeping bag, μία αιώρα και ένα καλό βιβλίο (μαζί μου είχα την εξαιρετική πραγματικά παρέα του Τομ Ρόμπινς και την Αμάντα, το κορίτσι της γης). Άντε και του χρόνου...