Sunday, June 7, 2009

ΑΓΓΕΛΟΣ - ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ


Η σεζόν που φεύγει μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω σε αρκετά σεμινάρια και ημερίδες, σχετικά πάντα με το γνωστικό αντικείμενο πυο έχω σπουδάσει. Δυστυχώς με μεγάλη απογοήτευση διαπίστωσα πως τα ερισσότερα από αυτά δεν είχαν κανένα θεωρητικό και πρακτικό υπόβαθρο. Περιείχαν κενές, ξύλινες ομιλίες από εισηγητές οι οποίοι κοιτούσαν το ρολόι, μη βλέποντας την ώρα να φύγουν. Το μεγαλύτερο ποσοστό αναλώθηκε σε έναν αδιάκοπο αγώνα ανακύκλωσης, ήδη υπαρχουσών, γνώσεων και σε έναν άκρατο λαϊκισμό, πιστεύοντας ότι έτσι θα "πιάσουν" το ακροατήριό τους! Συνήθως με προσωπικά τους βιώματα και δακρύβρεχτες ιστορίες που ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά μας γιατί όλοι έχουμε ζήσει παρόμοια γεγονότα, ανταγωνίζονταν υπό ίσους όρους τον Παπαδάκη και τον Αυτιά (προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για τους δύο μεγαλύτερους λαϊκιστές της ελληνικής τηλεόρασης) .

Σκεπτόμενος τη συμπεριφορά τους μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι του Σαββόπουλου για τον άγγελο - εξάγγελο που γερμένος στο δεκανίκι του προσπαθεί με ψεύτικα λόγια να χαιδέψει τα αυτιά μας. Φτάνει, λοιπόν, κύριοι. Ωραία η θεωρία, αλλά εμείς ζητάμε γνώσεις και γνώσεις κυρίως σε πρακτικά ζητήματα. Θέλουμε νέες ιδέες και προτάσεις.

Όταν ακούς από ανθρώπους που διετέλεσαν σύμβουλοι υπουργών να σου λένε ότι δεν αλλάζει τίποτα, διότι κανείς δεν παίρνει το ρίσκο μιας νομοθετικής μεταρρύθμισης εξαιτίας του πολιτικού κόστους....σαλτάρεις! Κάτι τέτοιες στιγμές φοράω τη στολή του μαρξιστή, διότι δεν φτάνει μόνο να ερμηνεύουμε τον κόσμο αλλά θα πρέπει να προτείνουμε τρόπους να τον αλλάξουμε.

Αν, λοιπόν, κύριοι δεν έχετε να μας πείτε κάτι καινούριο, τότε καλύτερα να μην μας πείτε τίποτα. Με τη σιωπή ίσως να μας πείτε περισσότερα. Έχουμε χάσει ήδη αρκετά χρήματα και ελεύθερο χρόνο (οι οικονομολόγοι το ονομάζουν κόστος ευκαιρίας). Αν κάποιοι θέλουν να διοργανώνουν σεμινάρια μόνο και μόνο για να προωθήσουν τον σεμιναριακό τουρισμό της περιοχής τους, τότε θα μας βρουν αντίθετους. Δυστυχώς η λέξη ποιότητα στην Ελλάδα περνάει σε δεύτερη μοίρα...