ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...

5 τραγούδια από την χθεσινοβραδινή εκπομπή:

1. Ρωγμές --> Τσακνής
2. Η επιστροφή του ασώτου --> Χαϊνηδες + Ιωαννίδης
3. Σ' αγαπώ, να προσέχεις --> Παπακωνσταντίνου Β.
4. Αρετούσα --> Λιδάκης
5. Αύγουστος --> Παπάζογλου

...η ουσία είναι το τι κρύβεται από πίσω...γιατί κάθε τραγούδι έχει και μία ιστορία να μας διηγηθεί...

Η μοιραία γνωριμία με την Margrit...

Το επαγγελματικό ταξίδι του Στέφανου στην Ολλανδία, είχε σταθεί η αφορμή να γνωρίσει την Margrit. Θυμόταν σαν χτες την συνάντησή τους, στο Άμστερνταμ, έξω από το ξενοδοχείο όπου διέμενε ο ίδιος και ο συνέταιρός του...

- Ω, Θεέ μου, μοιάζεις τόσο πολύ στην Νάντια! Ψιθύρισε ο Στέφανος, αντικρίζοντάς την να περνάει δίπλα του. Ευτυχώς, η Margrit δεν κατάλαβε ούτε λέξη, αν και αμέσως αναφώνησε:

- Oh, you are Greek!

Η Margrit είχε επισκεφθεί την Αθήνα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μπορούσε να αντιληφθεί την ελληνική προφορά. Είχε μάθει μάλιστα και τη λέξη "malakas" που ευτυχώς, την κράτησε εκείνη τη στιγμή μέσα της. "Μαλάκας", αυτή όμως έμελλε να είναι η τελευταία λέξη που θα του έλεγε μετά από χρόνια, αλλά αυτά θα τα πούμε αργότερα.

*περισσότερα αποσπάσματα:

http://whiteprophecy.blogspot.com/2007/06/blog-post_07.html

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...

5 τραγούδια από την χθεσινοβραδινή εκπομπή:

1. Μικρές περιπλανήσεις --> Μικρές περιπλανήσεις
2. Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν --> Νταλάρας + Πυξ Λαξ
3. Βυθισμένες άγκυρες --> Πασχαλίδης
4. Αράχνη --> Μάλαμας
5. Ήτανε μια φορά --> Ξυλούρης

...η ουσία είναι το τι κρύβεται από πίσω...γιατί κάθε τραγούδι έχει και μία ιστορία να μας διηγηθεί...

Υ.Γ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ!

ΙΣΤΟΡΙΕΣ...

5 τραγούδια από την χθεσινοβραδινή εκπομπή:

1. Στο Σου Μι Τζού --> Ξυδάκης
2. Θα περιμένω εδώ --> Νταλάρας
3. Ο παπαγάλος --> Πασχαλίδης (μέσα από το άλμπουμ της Φένιας Παπαδοδήμα)
4. Αργυρώ --> Λιδάκης
5. Αποκλεισμένος στη Σαλονίκη --> Ζερβουδάκης

...η ουσία είναι το τι κρύβεται από πίσω...γιατί κάθε τραγούδι έχει και μία ιστορία να μας διηγηθεί...

ΓΚΑΝΑΣ...ΕΝΑΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ!

*Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από άρθρο που θα δημοσιευτεί αύριο σε τοπική εφημερίδα.

Την προηγούμενη Πέμπτη είχα την χαρά και την τιμή να φιλοξενώ στο στούντιο του Ράδιο Πόλις 102,6 τον γνωστό ποιητή και στιχουργό Μιχάλη Γκανά. Μετά από πρόσκλησή μας, έφτασε στο ραδιοφωνικό σταθμό στις 7 το απόγευμα ευδιάθετος, φορώντας ένα τζιν και ένα απλό πουκάμισο. Ίσως έτσι θα έπρεπε να είναι οι πραγματικοί καλλιτέχνες, και όχι να προσπαθούν με φανταχτερά ρούχα να κρύψουν την πνευματική τους γύμνια. Ήταν η πρώτη φορά που τα βήματά του φτάνανε μέχρι τον Έβρο καθώς πιο πριν μόνο ως φαντάρος είχε φτάσει τότε στην Ξάνθη. Στην κουβέντα που είχαμε εξέφρασε την αγάπη του για την Αλεξανδρούπολη και την μεγάλη εντύπωση που του έκανε η Σαμοθράκη, που όπως είπε μοιάζει με βράχο που ξεπροβάλλει στη μέση της θάλασσας. Κάθισε στην καρέκλα που κοιτούσε προς το δρόμο για να νιώθει ελεύθερος και φόρεσε τα ακουστικά του με χαρακτηριστική άνεση, πίνοντας που και που μια ρουφηξιά από τον καφέ του. Παρ’ όλο που η συνέντευξη κράτησε μόλις 30 λεπτά, είχε όρεξη και με ιδιαίτερη χαρά απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, ειδικά σε αυτές που έστειλαν οι θαυμαστές του από όλη την Ελλάδα μέσω του Ίντερνετ. Τόνισε με έμφαση τις επιρροές που δέχθηκε τόσο από τον Παλαμά όσο και από τον Σεφέρη αλλά και την εμμονή που δείχνει στην παραδοσιακή μουσική, κυρίως στους ηπειρώτικους ρυθμούς. Συγκινημένος έκανε λόγο και για την σκέψη του να σταματήσει να δίνει πλέον τους στίχους του σε καλλιτέχνες και για όλα εκείνα τα τραγούδια που θα μείνουν ξεχασμένα στο συρτάρι του, χωρίς να έχουν την τύχη να βρουν μια φωνή να ακουστούν.
Αναφέρθηκε όμως και σε πιο απλά πράγματα όπως για το είδος της μουσικής που ακούει ο ίδιος, για τα παιδιά που βγαίνουν στο μουσικό στερέωμα από τα reality παιχνίδια, για την πειρατεία που «σκοτώνει» τη μουσική αλλά και για τον νικηφόρο αγώνα της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία.
Στην πρόσκληση να μας πει την ιστορία δημιουργίας ενός τραγουδιού που του έχει μείνει βαθιά χαραγμένη, εκείνος ακούραστα ξεκίνησε να αφηγείται:
«…στα εφηβικά μου χρόνια η παρέα αποτελούνταν από πέντε άτομα. Οι τρεις από μας είχαμε μία μεγαλύτερη έφεση στα γράμματα και έτσι αποφασίσαμε να σπουδάσουμε σε μια ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας (από τις πρώτες που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα). Η συνέχεια όμως δεν ήταν εξίσου ελπιδοφόρα καθώς οι οικονομικές απαιτήσεις και τα πολιτικά παιχνίδια που κρυβόντουσαν από πίσω, ήταν από τις αιτίες που διακόψαμε κακήν κακώς τις σπουδές μας. Καταλάβαμε, λοιπόν γρήγορα, ότι δεν άξιζε τον κόπο να σπαταλήσουμε άλλο τον χρόνο μας και στραφήκαμε ο καθένας σε διαφορετικούς δρόμους. Ο ένας από εμάς μπάρκαρε σε καράβι που έκανε υπερατλαντικά ταξίδια. Με τον συγκεκριμένο φίλο μου, παρ’ όλες τις τεράστιες αποστάσεις που μας χώριζαν, ποτέ δεν χάσαμε της επαφή, καθώς επικοινωνούσαμε με γράμματα που στέλναμε έμμετρα. Σ’ ένα από αυτά, λοιπόν, ανέφερε με ενθουσιασμό μια πόλη της Ιαπωνίας που λεγόταν Σου Μι Τζού. Έδειχνε τρελαμένος μ’ αυτήν την πόλη διότι σε κάθε γωνιά της ξεφύτρωναν πορτοκαλιές και λεμονιές γεμίζοντας με μυρωδιές τον αέρα και φέρνοντας θύμισες από την Ελλάδα. Έτσι μέσα από την έντονη και γεμάτη εικόνες περιγραφή του γράμματος γεννήθηκαν οι στίχοι από το Σου Μι Τζού το οποίο αργότερα μελοποιήθηκε και έγινε τραγούδι (Νίκος Ξυδάκης)».
Ο λόγος του καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης ήταν απλός, κατανοητός αλλά και αιχμηρός εκεί που έπρεπε. Η χροιά της φωνής του γλυκιά και οικεία. Ένας συντηρητικός επαναστάτης που έχει βρει σε όλα αυτά τα χρόνια της σταδιοδρομίας του πολλούς συνταξιδιώτες-συνοδοιπόρους. Θα μου επιτρέψετε να πω με σιγουριά ότι ο Μιχάλης Γκανάς έχει ήδη κάνει την εγγραφή του στην τράπεζα του μέλλοντος και εύχομαι ο ερχομός του εδώ να αποτελέσει αφορμή να γράψει ένα ποίημα αφιερωμένο στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου.

Τον ευχαριστώ από καρδιάς και εκείνον και την γυναίκα του, Πόπη Γκανά και εύχομαι γρήγορη αντάμωση!

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ...LIVE!

5 τραγούδια από την χθεσινή εκπομπή:

1. Μπιτ Παζάρ --> Μαριώ
2. Το πέταγμά σου --> Ζερβουδάκης
3. Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω --> Ιωαννίδης
4. Πριγκηπέσσα --> Μάλαμας
5. Ένας Τούρκος στο Παρίσι --> Μαχαιρίτσας

...η ουσία είναι το τι κρύβεται από πίσω...γιατί κάθε τραγούδι έχει και μία ιστορία να μας διηγηθεί...

Υ.Γ. Αύριο το απογευματάκι μετά τις 5* θα έχω την τιμή και την χαρά να φιλοξενήσω στο στούντιο του Ράδιο Πόλις τον Μιχάλη Γκανά. Θα συζητήσουμε όχι μόνο για τα τραγούδια που έχει γράψει** αλλά και για τις ποιητικές του συλλογές. Πάνω από όλα όμως θα δούμε ποιος είναι ο άνθρωπος Μιχάλης Γκανάς. Σας περιμένω στην παρέα μας*** για να διαβάσω on air και τις δικές σας ερωτήσεις, παρατηρήσεις, σχόλια.

*Όσον αφορά την ώρα, θα την ανακοινώσω αύριο το πρωί από εδώ

**Μερικά τραγούδια σε στίχους του Μιχάλη Γκανά:

• Μικρός τιττανικός -->Μαχαιρίτσας
• Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια-->Ανδρεάτος
• Για των ματιών σου το χρώμα-->Αρβανιτάκη
• Λευκό μου γιασεμί-->Πασπαλά
• Σημαδεμένος από την αγάπη-->Λέκκας

***Μπαίνετε στην παρέα μας μέσα από:

http://www.polisradio.gr/

http://www.eradio.gr/ και ψάχνετε το Ράδιο Πόλις 102,6

όσοι βρίσκεστε μέχρι την Καβάλα ή στον βόρειο Έβρο μας ακούτε από τους 102,6

Για να επικοινωνήσετε μαζί μας:

1. Γράφετε polis (με λατινικούς χαρακτήρες), αφήνετε ένα κενό και πληκτρολογήτε το μήνυμά σας. Κατόπιν το στέλνετε στο 4226 (χρέωση 0,30).
2. Το τηλέφωνο του σταθμού είναι 2551036700.

Σας περιμένω ; )

Ο PROPHET ΘΥΜΑΤΑΙ...

Σαν σήμερα, στις 12 Οκτωβρίου του 1492 ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακαλύπτει την Αμερική (ενώ ο ίδιος νομίζει ότι έχει ανακαλύψει τις Ινδίες)...

Από εκείνη τη μέρα όλος ο υπόλοιπος πλανήτης φωνάζει: "Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου!"

IG NOBEL...ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΞΕΙ!

Παράλληλα με την απονομή των βραβείων Νόμπελ, διεξάγονται τα ετήσια "αντιβραβεία" Νόμπελ που είναι ένα πράγμα σαν τα χρυσά βατόμουρα της επιστήμης!!! Την τελετή διοργανώνει κάθε χρόνο το επιστημονικό χιουμοριστικό περιοδικό "Χρονικά Απίθανης Έρευνας", το οποίο δίνει στους νικητές την ευκαιρία να εξηγήσουν την εργασία τους μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό.

Από το Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, για το 2007 τα σημαντικότερα αντιβραβεία δόθηκαν στους:

• Χημεία: Μάγιου Γιαμαμότο του Διεθνούς Ιατρικού Κέντρου της Ιαπωνίας για την ανάπτυξη μιας μεθόδου παραγωγής βανιλίνης ή ελαίων βανίλιας από την κοπριά των αγελάδων (μην το πιείτε...λουστείτε!).
• Γλωσσολογία: Χουάν Μανουέλ Τόρο, Χοσέπ Μπ. Τρομπάλον και Νουρία Σεμπαστιάν Γκάλες του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, επειδή απέδειξαν ότι ορισμένες φορές τα ποντίκια αδυνατούν να ξεχωρίσουν ένα άτομο που μιλάει ανάποδα γιαπωνέζικα από κάποιον που μιλάει ανάποδα ολλανδικά (πώς είπατε;).
• Ειρήνης: στο Εργαστήριο Ράιτ της Πολεμικής Αεροπορίας, στο Ντέιτον του Οχάιο που ανέπτυξε ένα χημικό όπλο, τη λεγόμενη «γκέι βόμβα», η οποία «καθιστά τους στρατιώτες του εχθρού ακαταμάχητους τον έναν στον άλλο» (η βόμβα καίει...για τους γκέι!).
• Βιολογίας: Δρ Γιοχάνα ΕΜΧ Βαν Μπρόνσγουικ, του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Αϊντχόβεν, η οποία μέτρησε όλα τα έντομα, τις αράχνες, τους ψευδοσκορπιούς, τα αρθρόποδα, τα βακτήρια και τους μύκητες που μοιράζονται κάθε βράδυ το κρεβάτι μας (αχαααα γι' αυτό τσαλακώνονται τα σεντόνια το βράδυ!).
• Οικονομίας: Κούο Τσενγκ Χσιέχ, από την Ταϊβάν, για το μηχανισμό του με τον οποίο συλλαμβάνει ληστές τραπεζών πιάνοντάς τους σε ένα δίχτυ (ωστόσο, ο εφευρέτης δεν βρέθηκε πουθενά στην Ταϊβάν όπου τον αναζήτησαν οι εκπρόσωποι των Ig Nobel και σύμφωνα με τον εκδότη του περιοδικού «ίσως να έχει πιαστεί στην ίδια τη μηχανή του»).

Είναι αλήθεια ότι την αρχή η θεματολογία των ερευνών μου προκάλεσε γέλιο αλλά στη συνέχεια με έβαλαν σε σκέψεις...λέτε ο τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος να γίνει με γκέι βόμβες;;;

Πάντως, όπως βλέπετε αυτή η τελετή μας χωράει όλους, γιατί μη μου πείτε ότι δεν έχετε καλλιτεχνικές και επιστημονικές ανησυχίες! Οπότε βρείτε θέμα και πέστε με τα μούτρα στην έρευνα : )

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ...ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ...

Το Σάββατο 29/09/07 έγιναν με μεγάλη επισημότητα τα εγκαίνια ενός νέου και αρκετά φιλόδοξου ραδιοφωνικού σταθμού στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Το όνομά του "ΠΟΛΙΣ". Η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη και από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Φυσικά από τους διαδρόμους του σταθμού παρέλασαν τα σπουδαιότερα ονόματα της πόλης, τόσο από το χώρο της πολιτικής, της ενημέρωσης όσο και των επιχειρήσεων. Κάπου εκεί βρισκόμουν και 'γώ, λίγο αντιεμπορικός, με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι. Χάιδεψα λίγο το μικρόφωνο από τις 11 μέχρι τις 12 το βράδυ και ανανέωσα το ραντεβού για κάθε Τρίτη και Πέμπτη από τις 11:00 μέχρι τη 1:00 τα ξημερώματα. Μαζί θα αποχαιρετούμε τη μέρα και μετά τις 12 θα δίνουμε τη σκυτάλη στην επόμενη, με την ελπίδα να είναι ακόμα καλύτερη. Όλα αυτά βέβαια θα συνοδεύονται από μουσική. Όχι, στην δικιά μου τουλάχιστον εκπομπή δεν θα ακούσετε Πέγκυ Ζήνα, ούτε Μακρόπουλο (αν και μ' αρέσει)! Εμείς θα περιπλανηθούμε σε μουσικές που ταξιδεύουν και μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά μας. Θα ψαρέψουμε φωνές δυνατές και καθαρές μέσα από το βάθος του πηγαδιού της ελληνικής μουσικής σκηνής. Μαζί θα κάνουμε την μουσική συντηρητική μας επανάσταση! Παρέα με τον Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, την Μελίνα Κανά, την Λιζέτα Καλημέρη, τον Χαρούλη και πολλούς άλλους. Απαραίτητο εφόδιο αποτελεί πάντα ένα ποτήρι κρασί και φυσικά η ανάλογη διάθεση. Στις εκπομπές που έκανα όλα αυτά τα χρόνια σπάνια έβαζα ονόματα και τίτλους αλλά τώρα έκανα μια εξαίρεση..."ΙΣΤΟΡΙΕΣ"...Ελπίζω το όνομα της εκπομπής να άρεσε και σε σας όσο και σε μένα. Ιστορίες, λοιπόν, γιατί κάθε τραγούδι κρύβει μία ιστορία...

Ελάτε μέσα από τους 102,6 fm και την ιστοσελίδα www.polisradio.gr να διηγηθούμε τις δικές μας ιστορίες, που ίσως κάποια στιγμή να γίνουν και αυτές με τη σειρά τους τραγούδια...

Σας περιμένω απόψε :)