Monday, September 24, 2007

ΡΟΥΜΑΝΙΑ - ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Εικόνες και αναμνήσεις από Ρουμανία και Βουλγαρία του Παρασκευοσαββατοκύριακου που μόλις μας προσπέρασε:
  • Τα πρώτα βουλγαρικά σπίτια που συναντάς μόλις μπαίνεις στο βουλγαρικό έδαφος. Σε πιάνει ένα σοκ και μια μελαγχολία με την φτώχεια και την ταλαιπωρία αυτών των ανθρώπων.
  • Μία άκρως σπαστική βουλγαρική μύγα που έκανε επίθεση αυτοκτονίας από το ανοιχτό παράθυρο του συνοδηγού στο Σβίλιγκραντ και δεν έλεγε να φύγει με τίποτα. Το πιθανότερο είναι να πέρασε τα ρουμάνικα σύνορα μαζί μας!!!
  • Το "τρελό" βουνό της Shipkas στη Βουλγαρία που κάνει τα Τέμπη να μοιάζουν με παιδική χαρά μπροστά του. Νταλίκες, ομίχλη και ψιλόβροχο συνθέτουν ένα τρομαχτικό πάζλ που δεν έχω ξαναματαδεί ούτε σε ταινία του Χίτσκοκ.
  • Η περίεργη γεύση της μαμαλίγκα (ένα είδος ρουμάνικου ψωμιού).
  • Το παλάτι του Τσαουσέσκου, μεγάλο και επιβλητικό, φανερώνει σε μεγάλο βαθμό, την τρέλα και τα καπρίτσια του πρώην ηγέτη της Ρουμανίας.
  • Τα τεράστια πάρκα που ξεφύτρωναν στην μέση του πουθενά, ακριβώς στην καρδιά του Βουκουρεστίου!
  • Η εικόνα της Ρουμανίας, ως χώρα δύο ταχυτήτων. Στο φανάρι έβλεπες το LADA και ακριβώς από πίσω BMW. Έβλεπες το λογότυπο της coca cola απέναντι ακριβώς από το σπίτι του Τσαουσέσκου!!!(μου θύμιζε πολύ την ταινία "Goodbye Lenin")












  • Οι πολύ ωραίες γυναίκες...με καταπληκτικά σώματα ;)
  • Σε ένα φανάρι είχα ανοιχτό το παράθυρο του αυτοκινήτου και ήρθε ένα παιδάκι που ζητιάνευε. Μηχανικά, μεταξύ σοβαρού και αστείου, του πρότεινα εγώ το χέρι, σαν να ζητούσα εγώ χρήματα...το εκπληκτικό είναι ότι χωρίς να το σκεφτεί μου έδωσε ένα μέρος από τα χρήματα που είχε μαζέψει...κοκκάλωσα!!! Φυσικά του επέστρεψα τα χρήματα και μάλιστα στο διπλάσιο αλλά ακόμα το σκέφτομαι και ανατριχιάζω.
  • Το μεγαλύτερο παζάρι ζώων, όπου βρίσκεις να αγοράσεις οποιοδήποτε ζώο και οποιαδήποτε ράτσα. Όλα, βέβαια, έχουν την τιμή τους :)
  • Στην κεντρικότερη πλατεία του Βουκουρεστίου (δεν θυμάμαι ονόματα), ενώ είχαμε σταματήσει στα φανάρια μας πλησίασε μια κοπελίτσα που μοίραζε φυλλάδια. Πάθαμε πλάκα όταν το διαβάσαμε και καταλάβαμε ότι διαφήμιζε το ράλι αυτοκινήτων που γίνεται στις Σέρρες. Όντως, είναι αλήθεια, ότι η Ελλάδα σε ακολουθεί παντού.
  • Τα πολλά μνημεία και αγάλματα που ως γνωστόν είναι τα κατάλοιπα του ολοκληρωτικού καθεστώτος που επικρατούσε.
  • Τα αμέτρητα καζίνα που ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια σε κάθε γωνιά της πόλης. Μία λέξη μου ερχόταν συνέχεια στο μυαλό: "εκμετάλλευση". Βασίζονται στην φτώχεια της πλειοψηφίας και στο "ανεκπλήρωτο" όνειρο του εύκολου χρήματος. (Η κατάσταση αυτή δεν σας θυμίζει κάτι από Ελλάδα; ΛΟΤΤΟ, ΤΖΟΚΕΡ, ΣΤΟΙΧΗΜΑ...και ένα σωρό άλλα τυχερά παιχνίδια)!
  • Η γραφική γέφυρα που σε περνάει από την Βουλγαρία στην Ρουμανία και το αντίστροφο.
"...ακολουθείς με το βλέμμα τα ήρεμα νερά του Δούναβη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που θα του εμπιστευτείς τη ζωή σου.
Το παίρνεις απόφαση και την τοποθετείς απαλά να παρασυρθεί με το ρεύμα.
Την βλέπεις και ηρεμείς ξέροντας ότι σεβάστηκες απόλυτα την εικόνα της..."

Saturday, September 15, 2007

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!

Οι εκλογές είναι πλέον προ τον πυλών και οι περισσότεροι από μας αναρωτιούνται ακόμα τι να ψηφίσουν!

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας διευκολύνω:
Ψηφίστε δαγκωτό...Εθνική Ελλάδος Μπάσκετ! Σταυρώστε τους ανεπιφύλακτα! Αυτοί τουλάχιστον αξίζουν, μετά από τον χθεσινό τους άθλο!

Wednesday, September 12, 2007

ΤΟ "ΟΝΕΙΡΟΠΗΓΑΔΟ"...

Από παιδί ονειρευόμουν. Δεν σταμάτησα ποτέ. Ακόμα και όταν μου λέγανε ότι είμαι αρκετά μεγάλος πια γι' αυτά, εγώ ονειρευόμουν. Δεν τα παράτησα. Θυμάμαι, στα έξι μου, πήγαινα στην πίσω αυλή του σπιτιού και έσκαβα μία μεγάλη τρύπα. Τόσο μεγάλη ώστε να χωράει τα όνειρά μου. Μετά, τα έβαζα προσεκτικά μέσα και τα σκέπαζα με χώμα. Πίστευα ότι με τον τρόπο αυτό, δεν θα μπορούσε να μου τα πάρει κανείς. Ένιωθα σαν σκύλος που κρύβει το κόκκαλό του για να το βρει όταν θα πεινάει. Έτσι ακριβώς γινότανε. Κάθε φορά που έβρισκα, λοιπόν, τα σκούρα ήξερα ότι τα όνειρά μου με περίμεναν καρτερικά στο ίδιο εκείνο σημείο. Ποτέ δεν με απογοήτευσαν...
Ακόμα και τώρα, ύστερα από 20 χρόνια περίπου, το μεσημέρι που γυρνάω στο σπίτι από τη δουλειά, ψάχνω στη διαδρομή για "ονειροπήγαδα". Τι στο καλό, συλλογίζομαι. Αυτή η πόλη δεν ονειρεύεται πια; Έπειτα, τρέχω φοβισμένος στο δικό μου ονειροπήγαδο, αυτό που είχα από μικρός. Ένας αναστεναγμός ανακούφισης βγαίνει από το στόμα μου και την ψυχή μου, καθώς το βλέπω ακόμα εκεί...
"ΤΟ ΟΝΕΙΡΟΠΗΓΑΔΟ"

"Χθες βράδυ ονειρεύτηκα ένα βαθύ πηγάδι

μα ο κουβάς που ρίξαμε χάθηκε στο σκοτάδι

ψηλά επάνω στέκονταν γεμάτη η σελήνη

μα παφλασμός δεν τάραξε την νεκρική γαλήνη"

"Το πηγάδι"

Ερμηνευτής: Νίκος Παπάζογλου

Στίχοι: Τάκης Σιμώτας

Tuesday, September 4, 2007

Η ΖΩΗ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ...

Έχω χυθεί στο μεγάλο μαύρο πουφ, που στολίζει τα τελευταία τρία περίπου χρόνια το δωμάτιό μου. Κατάλοιπο του νησιού από τον καιρό (όχι των τσιγγάνων) που ζούσα μέσα στο φοιτητικό μου όνειρο. Δώρο των κολλητών μου στα 24α γεννέθλιά μου. Θυμάμαι ακόμα εκείνη την κρύα βραδιά του Δεκέμβρη και την τρομάρα που πήρα όταν άνοιξα το βράδυ την πόρτα του σπιτιού μου και βρήκα ένα τσούρμο μέσα να ουρλιάζουν...είχα χεστεί πάνω μου!!! Είχα ξεχάσει ότι ο Π. είχε το κλειδί του σπιτιού, ξέρετε σε περίπτωση που χάσω εγώ το δικό μου.
Έχω χυθεί και ακούω τον Νίκο τον Παπάζογλου να ψυθιρίζει: "...όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν...", μπαίνω αμέσως στο ρυθμό και ακολουθώ ευλαβικά τον καλλιτέχνη. Το μυαλό αρχίζει, χωρίς να έχει δεχτεί καμία εντολή, να στροβιλίζεται γύρω από το εκλογικό παιχνίδι, τις πυρκαγιές, τους πληγέντες, την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και μπροστά από τα μάτια μου περνάνε παράλληλα εικόνες. Εικόνες που φαίνονται τόσο οικείες στο μάτι, σαν να δέχομαι βροχή-επιθέσεις από αυτό που κάποιοι ονομάζουν ντεζαβού.
Βλέπω την λειτουργία της ΔΕΘ και τον πρωθυπουργό να κάνει την καθιερωμένη ομιλία, ενώ παράλληλα ο κόσμος διαδηλώνει στους δρόμους την δυσαρέσκειά του. Βλέπω σε λίγες μέρες να ανοίγουν τα σχολεία και κατευθείαν να απεργούν οι καθηγητές! Βλέπω ο χειμώνας να μας επισκέπτεται νωρίς και οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης να σκαρφαλώνουν στα ύψη. Βλέπω μαθητές και φοιτητές να κλείνουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να αναρτούν πανό με την λέξη "κατάληψη" στους αντίστοιχους χώρους. Βλέπω τους ίδιους σε πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια να πέφτουν πάνω σε "ζαρντινιέρες" κάτω από τα απορημένα βλέματα των αστυνομικών! Βλέπω τον Οκτώβριο να έρχεται γρήγορα και να ξεσηκώνει τους απανταχού ελληνάρες κάτω από την απειλή ενός εντεκάχρονου Αλβανού που θα σηκώσει την ελληνική σημαία σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό. Βλέπω τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν απειλητικά και χιλιάδες γιορτινά λαμπιόνια να κατακλύζουν τα μαγαζιά και τους δρόμους. Βλέπω αμέσως μετά στις ειδήσεις να κατηγορούν τους Κινέζους για τα συγκεκριμένα λαμπιόνια και να αποσύρονται άρων άρων ως επικίνδυνα! Βλέπω τους έγκριτους δημοσιογράφους της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης να συγκρίνουν τις τιμές της γαλοπούλας από μαγαζί σε μαγαζί και να μένουν άναυδοι από την υψηλή τιμή της. Βλέπω και το έλκηθρο του Αϊ Βασίλη με τους ταράνδους να ξεκινάνε από την παγωμένη Φινλανδία για να φτάσουν έγκαιρα και στη χώρα μας! Βλέπω και άλλα...αλλά καλύτερα να σταματήσω κάπου εδώ, άλλωστε σε λίγο καιρό θα τα δείτε και 'σείς όλα αυτά καθισμένοι στον αναπαυτικό σας καναπέ (εγώ από το πουφ) μέσα σ' αυτό το χαζοκούτι που λέγεται τηλεόραση.
Τι είπατε; Ότι δεν θα ξεχάσουμε τόσο γρήγορα τους πυρόπληκτους; Μην παίρνετε και όρκο! Καλή μας διασκέδαση...