Wednesday, January 27, 2010

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ...

...
- Πρέπει να το καταλάβεις ότι η ιστορία η δικιά μας τε-λεί-ω-σε! Γύρισε την πλάτη της και άρχισε να απομακρύνεται από κοντά του. Κάτι ψιθύρισε τελευταίο, όμως χάθηκε και αυτό μαζί με το δεκεμβριάτικο αεράκι, πριν φτάσει στα αυτιά του. Έμεινε αποσβωλομένος. Δεν έλεγε να πάρει το βλέμμα του από πάνω της, ώσπου τελικά η φιγούρα της έσβησε στο σκοτάδι...σαν τον κλέφτη σκέφτηκε. Ήρθε και έφυγε σαν τον κλέφτη. Ή μάλλον όχι. Ήξερε ότι δεν ήταν έτσι. Εκείνος ήταν που της έδωσε απλόχερα την καρδιά, την ψυχή και το μυαλό του. Άρα δεν υπήρχε καμία κατηγορία, κανείς βασικός ύποπτος και φυσικά κανένας φόνος, παρ' όλο που ένιωθε ζωντανός - νεκρός.
Μετά από ώρα κοίταξε το ρολόι του. Δεν ήθελε να επιστρέψει στο σπίτι από τώρα. Σε καμία περίπτωση δεν θα έδινε τη δυνατότητα στο μυαλό του να τον παρασύρει απόψε σε ένα ταξίδι χωρίς λογική. Χρειαζόταν ένα ποτό και ήξερε το σωστό μέρος. Οι πρώτες νιφάδες έκαναν απρόσκλητες την εμφάνισή τους, ενώ θυμήθηκε τα λόγια ενός καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο: " Την ιστορία ή την γράφεις στο αίμα σου ή την γράφεις με το αίμα σου"! Φαίνεται ωστόσο ότι η ιστορία του Στέφανου και της Νάντιας δεν είχε τελειώσει, όπως νόμιζαν και οι δύο. Για την ακρίβεια, δεν είχε καν αρχίσει...το χαρτί εξακολουθούσε να παραμένει λευκό περιμένοντας τις πρώτες στάλες του αίματός τους!

Saturday, January 16, 2010

ΤΟ «ΚΡΥΦΤΟ» ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ!

Σύμφωνα με ορισμένους, η παγκοσμιοποίηση αναφέρεται αποκλειστικά και περιοριστικά στο πεδίο της διεθνούς αγοράς και κατά προέκταση, στις οικονομικές σχέσεις. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια οι έρευνες αποδεικνύουν ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ένα πολυειδές και πολύμορφο φαινόμενο της συνολικής κίνησης της κοινωνίας και ότι φαινόμενα παγκοσμιοποίησης μπορούν να καταγραφούν σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής, όπως στην σφαίρα δράσης του πολιτισμού, της κοινωνικής ζωής καθώς και στην πολιτική.

Άλλωστε, οι νέες τεχνολογίες, συνοδευόμενες από τη δια-δικτύωση όλου του πλανήτη συγκροτούν μέσω του Ίντερνετ μια «ασώματη κοινωνία», μια κοινωνία παγκόσμια, η οποία δημιουργείται χωρίς άμεση χειροπιαστή επαφή. Αυτό σημαίνει ότι ίσως οι άνθρωποι βρήκαν μια νέα μορφή κοινωνικοποίησης όχι απλώς μέσα από έναν υπολογιστή αλλά με φόντο έναν ακατάληπτο σε πολλούς φανταστικό κόσμο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του παιχνιδιού «World of Warcraft», στο οποίο όλοι οι παίκτες έχουν τα δικά τους ονόματα, χαρακτηριστικά και ιδιότητες. Μέσα σε δυόμισι μόλις χρόνια, το «World of Warcraft» κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον οκτώ συνολικά εκατομμυρίων παικτών από την Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη μέχρι το Λονδίνο, τη Μόσχα και το Πεκίνο.

Με το παράδειγμα αυτό, γίνεται φανερό το γεγονός ότι οι νέες τεχνολογίες αναβαθμίζουν την καθημερινή ζωή (από τον πολιτισμό μέχρι τον τρόπο αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου), αλλά και διαμορφώνουν μια νέα σχέση ανάμεσα στον χρόνο και στον χώρο. Η ιδιωτική ζωή του καθενός δεν είναι πλέον μια ζωή συνδεδεμένη με συγκεκριμένους τόπους και σαφώς δεν διέπεται από σταθερότητα και συγκεκριμένους κανόνες. Είναι μια ζωή «ταξιδιάρα» (με την κυριολεκτική και με την μεταφορική έννοια), μια ζωή νομαδική, στο αυτοκίνητο, το αεροπλάνο, το τρένο ή το τηλέφωνο και το Ίντερνετ, μια ζωή ορισμένη και κατασκευασμένη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μια διεθνής ζωή. Όλες αυτές οι τεχνολογίες συνιστούν καθημερινά μέσα κατάργησης του χρόνου και του χώρου. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η διαμόρφωση αυτής της νέας σχέσης αποτελεί κεντρικό – κομβικό στοιχείο της παγκοσμιοποίησης.

Η παρουσία της αλλαγής αυτής αποτελεί την πιο άμεση απόδειξη του πόσο περιορισμένη είναι εκείνη η αντίληψη που ερμηνεύει και προσδιορίζει μονοδιάστατα την παγκοσμιοποίηση, ως ένα οικονομικό φαινόμενο και μόνο. Ωστόσο, θα ήταν καλό ορισμένες φορές να αντιτάσσουμε σε κάθε Γολιάθ (της ομογενοποίησης) που τρομοκρατεί την Ευρώπη τη σφεντόνα του τοπικού (του διαφορετικού). Γι’ αυτό, λοιπόν, επιτρέψτε μου το δικαίωμα να παραμείνω λίγο ρομαντικός (νοσταλγός του παρελθόντος) και απέναντι στο Ίντερνετ, στους υπερλεωφόρους της πληροφορικής και στο Warcraft, να διαλέγω πού και πού το «κρυφτό» και το «κυνηγητό» (σκέφτομαι παγκόσμια – δρω τοπικά)!