Wednesday, September 12, 2007

ΤΟ "ΟΝΕΙΡΟΠΗΓΑΔΟ"...

Από παιδί ονειρευόμουν. Δεν σταμάτησα ποτέ. Ακόμα και όταν μου λέγανε ότι είμαι αρκετά μεγάλος πια γι' αυτά, εγώ ονειρευόμουν. Δεν τα παράτησα. Θυμάμαι, στα έξι μου, πήγαινα στην πίσω αυλή του σπιτιού και έσκαβα μία μεγάλη τρύπα. Τόσο μεγάλη ώστε να χωράει τα όνειρά μου. Μετά, τα έβαζα προσεκτικά μέσα και τα σκέπαζα με χώμα. Πίστευα ότι με τον τρόπο αυτό, δεν θα μπορούσε να μου τα πάρει κανείς. Ένιωθα σαν σκύλος που κρύβει το κόκκαλό του για να το βρει όταν θα πεινάει. Έτσι ακριβώς γινότανε. Κάθε φορά που έβρισκα, λοιπόν, τα σκούρα ήξερα ότι τα όνειρά μου με περίμεναν καρτερικά στο ίδιο εκείνο σημείο. Ποτέ δεν με απογοήτευσαν...
Ακόμα και τώρα, ύστερα από 20 χρόνια περίπου, το μεσημέρι που γυρνάω στο σπίτι από τη δουλειά, ψάχνω στη διαδρομή για "ονειροπήγαδα". Τι στο καλό, συλλογίζομαι. Αυτή η πόλη δεν ονειρεύεται πια; Έπειτα, τρέχω φοβισμένος στο δικό μου ονειροπήγαδο, αυτό που είχα από μικρός. Ένας αναστεναγμός ανακούφισης βγαίνει από το στόμα μου και την ψυχή μου, καθώς το βλέπω ακόμα εκεί...
"ΤΟ ΟΝΕΙΡΟΠΗΓΑΔΟ"

"Χθες βράδυ ονειρεύτηκα ένα βαθύ πηγάδι

μα ο κουβάς που ρίξαμε χάθηκε στο σκοτάδι

ψηλά επάνω στέκονταν γεμάτη η σελήνη

μα παφλασμός δεν τάραξε την νεκρική γαλήνη"

"Το πηγάδι"

Ερμηνευτής: Νίκος Παπάζογλου

Στίχοι: Τάκης Σιμώτας

17 comments:

Dream_Rider said...

Τα ονειροπήγαδα εκλείπουνε, οι ονειροπαγίδες πληθαίνουν... Προσοχή γιατί τα όνειρα είναι καμιά φορά τα μόνα που μας κρατάνε να συνεχίζουμε..

Skouliki said...

ελα μου ντε..... πως να ονειρευτεις και αμα το κανεις τα ονειρα μαλλον θα ειναι μεσα στο αγχος.

ταλαιπωρια και στον υπνο μας δηλαδη .......

καλημερα

Nobody said...

Καλά είναι και τα όνειρα. Δώσ' του να καταλάβει. Πολλές φορές βγαίνουν και αληθινά.

prophet81 said...

@dream_rider, ρίχνω τον κουβά στο πηγάδι, το τραβάω μετά επάνω και κάνω τη διαλογή! Αν είναι όνειρο το βάζω στην άκρη, αλλά αν ψαρέψω αναστεναγμό, τότε τον πουλάω στα αστέρια (όπως λέει και ο θανασάκης ο παπακωνσταντίνου)!
Τα όνειρα όντως είναι εκείνα που πολλές φορές μας κρατάνε ζωντανούς. Μερικοί,ωστόσο,θέλουν να μας κάνουν να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε. Σε όλους αυτούς γυρίζουμε την πλάτη και σκάβουμε ονειροπήγαδα!

@skouliki γιατί κούκλα μου τέτοια ονειροαπογοήτευση;
Άκου, λοιπόν, τι θα κάνεις: πέσε για ύπνο, χτίσε το όνειρό σου και κάπου εκεί σε μία μεγάλη αλάνα που θα βρεις χτίσε ένα ονειροδρόμιο.Αυτή θα είναι η διέξοδός σου! Μόλις το όνειρο δεν πάει και τόσο καλά, τότε χρησιμοποίησέ το και πέταξε όσο πιο μακριά μπορείς. Πίανει πάντα :)

@nobody όντως πολλές φορές τα όνειρα βγαίνουν αληθινά και τότε μοιάζει η αλήθεια με όνειρο (ωχ τι είπα πάλι!)!

Την καλησπέρα μου σε όλους και πολλά φιλιά στα μούτρα...

Skouliki said...

υπαρχει αλανα ελευθερη στην Αθηνα ??

ουτε ψιχουλου.....πλακα κανω

την καλησπερα μου

Μ said...

Τα όνειρα που βλέπω είναι ανάλογα με την αγκαλιά που με αποκοιμίζει... ;)

Την καλησπέρα μου από το Διδυμότειχο...

λόγια του αέρα said...

Μου άρεσε πάρα πολύ το κείμενό σου, το ονειροπηγαδό σου που είναι ακόμα εκεί, πάντα εκεί να είναι, αυτό σου εύχομαι.

Το τραγούδι καταπληκτικό.(κάποια τραγούδια, τι λόγια μας βάζουν να τραγουδάμε, ε;)

Anonymous said...

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΕΛΕΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ!ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ, ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ!!!!!!!!!
ΔΕ ΛΕΩ ΚΑΛΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ "ΤΑΞΙΔΙ" ΑΠΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΣ.

"...ΚΡΥΨΕ ΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΠΕΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ..."

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟΠΗΓΑΔΟ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ...ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΑΣ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΗΜΕΙΟ!!!!!!!

prophet81 said...

@skouliki, όλο παράπονα είστε! Κοτζάμ Ελληνικό έχετε (έτσι δεν λεγόταν το παλιό αεροδρόμιο;)με έτοιμους αεροδιαδρόμους!!!!
Καλές απογειώσεις!
Πω πω με τη λέξη "ψίχουλου" μου θύμισες το στρατό που όλη την ώρα άκουγα: "δεν την παλεύω καθούλου"!
Μ Π Λ Ι Α Χ!!!

prophet81 said...

Την καλημέρα μου σε όλους. Πλάκωσε δουλίτσα σήμερα και δεν πρόλαβα ούτε να ξυθώ!!! Οπότε απαντήσεις όταν αράξω στο σπίτι.
Πολλά φιλιά στα μούτρα...

prophet81 said...

@μαρία κ.-π σε ζηλεύω! Κάτι τέτοια μου γράφετε και ξυπνάει μέσα μου το πατρικό φίλτρο! Κατέβα με την οικογένεια να πιούμε καφέ στην Αλεξανδρούπολη, κάτω από το φάρο.

@λόγια του αέρα, σ' ευχαριστώ πολύ κούκλα μου. Να σαι σίγουρη ότι κάτι τέτοια πηγάδια δύσκολα στερεύουν γιατί κάνουν γεωτρήσεις από τα βάθυ της καρδιάς μας!

Όντως τα τραγούδια είναι μαγικά πολλές φορές! Μας ταξιδεύουν στο χρόνο και βρίσκουν αγκυροβόλι κατευθείαν στην καρδιά μας!
Ένα από αυτά είναι και το παρακάτω, το οποίο έρχεται από τη φωνή του Χαρούλη, μια φωνή που έρχεται δυνατή και καθαρή κατευθείαν από το βάθος του πηγαδιού της ελληνικής μουσικής σκηνής:
"Παλιό τραγούδι κι άγιασε
απ' το πολύ το δάκρυ
στην πλάτη του φορτώθηκε
του κόσμου τον καημό
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
πατρίδα πια δεν έχω
καμιά πατρίδα δεν χωρά
ολόκληρο ουρανό"

Την καλημέρα μου σε όλους. Επιστρέφω σε λίγο!

prophet81 said...

@αφροδίτη το ταξίδι στον κόσμο των ονείρων δεν έχει εισητήριο επιστροφής! Άπαξ και αρχίσεις δεν έχει γυρισμό...
Υπομονή μέχρι τις αρχές του Οκτώβρη όπου και θα ξεκινήσουν οι ραδιοφωνικές εκπομπές. Μέχρι τότε απλά θυμόμαστε τους στίχους των τραγουδιών και τους σιγοψιθυρίζουμε από μέσα μας, κρατώντας όσο γίνεται το σωστό τέμπο χτυπώντας τα χέρια μας ρυθμικά πάνω στο τραπέζι :)

Μ said...

Σιγά μην κατεβαίναμε να πιούμε τον καφέ μας στο σήμα κατατεθέν του Έβρου! Βλέπεις είναι το πρώτο πράγμα συνήθως που βλέπω από το αεροπλάνο πριν την προσγείωση...
Αύριο αναχωρούμε και με έχει πιάσει μελαγχολία. Αλλά σαν πολύ να κάτσαμε μακρυά από τον κουβαλητή του σπιτιού!
Βέβαια, προλαβαίνουμε να σε κεράσουμε έναν καφέ κάτω από το Κάστρο!!!

prophet81 said...

@μαρία κ.-π. ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση (και τις δυό σας). Η αλήθεια είναι ότι θα ανέβω προς Ορεστιάδα την Πέμπτη, αλλά από ότι φαίνεται δεν θα σας προλάβω για καφεδάκι. Άντε καλή επιστροφή!

stalamatia said...

Πολύ ωραίο το κείμενο σου και τα όνειρα μια χαρούλα είναι να τα κάνουμε αλλά οι στίχοι πολύ με άγγιξαν.

Μ said...

Καλημέρα!
Είμαστε από την Τρίτη Σχηματάρι...
Θα μου λείψει ο ωραίος μας Έβρος και γι'αυτό περίμενω από εσένα να μας ενημερώνεις για ότι γίνεται εκεί πάνω!!!

prophet81 said...

@stalamatia, ευχαριστώ πολύ :)
Όταν θα μιλήσω ξανά με τον Παπάζογλου θα του το πω!

@μαρία κ.-π., την κάνατε τελικά ε;
Κι εγώ χτες γύρισα Αλεξανδρούπολη. Πήγα Βουλγαρία και Ρουμανία για τρεις μέρες με κάτι φίλους. Οπότε βρίσκομαι σε μια προσπάθεια εγκλιματισμού! Θα τα λέμε συχνά...Φιλιά στην κορούλα :)