Tuesday, May 22, 2007

ΜΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ!

Η παραλία ήταν σχεδόν ερημική. Ο παρθενικός της υμένας φάνταζε ακόμα απόρθητο κάστρο. Δυστυχώς σε κανένα μήνα, δεν θα βρίσκεις ούτε λίγη άμμο να καθίσεις. Τώρα όμως ήταν τέλεια. Πέταξα γρήγορα την πετσέτα πάνω στο τραπεζάκι που συνόδευε τις δύο ξαπλώστρες και χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά κατευθύνθηκα προς τη θάλασσα. Φοβόμουν πως έτσι και το ξανασκεφτόμουν θα δείλιαζα να πέσω στα κρύα αλλά κατά τα άλλα καθάρια νερά του Μάη.
Η πρώτη επαφή ήταν, όπως κάθε χρόνο, ειλικρινής και ένα είδος βάλσαμο στην ψυχή μου. Νομίζω ότι με το πρώτο μπάνιο εξαγνίζω - ξεπλένω κάθε φορά τις αμαρτίες και τα λάθη όλης της χρονιάς. Αδειάζει το μυαλό και η ψυχή μου και το μόνο που νιώθω εκείνη τη στιγμή είναι τσιμπήματα σε όλο μου το κορμί, απόρροια του κρύου νερού. Χιλιάδες μικρές καρφίτσες τρυπάνε το είναι μου, θυμίζοντάς μου ότι είμαι θνητός άνθρωπος, τρωτός με πάθη και αδυναμίες.
Βουτάω, αγκαλιάζω τη θάλασσα, ακουμπάω και γίνομαι ένα με το βυθό, χαϊδεύω την άμμο και αλλάζω εντελώς περιβάλλον. Την ώρα που νιώθω τον αέρα στα πνευμόνια μου να εξαντλείται, καταλαβαίνω για ακόμα μια φορά πόσο δειλός είμαι και πόσο αγαπάω τη ζωή. Δίνω ώθηση με τα πόδια μου και σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι στην επιφάνεια του νερού...ξανά άνθρωπος. Μπροστά στα μάτια μου και στη μέση της θάλασσας, ίσως για να σπάει τη μονοτονία του χώρου, δεσπόζει το βουνό Σάος της Σαμοθράκης. Ντυμένο τις περισσότερες μέρες του χρόνου με άσπρα σύννεφα, τα οποία αγκαλιάζουν το νησί σαν φωτοστέφανο. Αχ πόσο θα 'θελα να 'μουν εκεί και να σπάσω έναν έναν όλους τους καθρέφτες του χρόνου.
Γυρίζω απογοητευμένος στην ξαπλώστρα, σκουπίζομαι με την πετσέτα και ξαπλώνω με το μυαλό στο νησί. Έχει βγάλει αεράκι πια και η θάλασσα κύμματα. Τα παρατηρώ αρκετή ώρα πώς πλησιάζουν και σκάνε γεμάτα δυναμική. Μοιάζουν με μικρά παιδιά που ξεκινούν από την απέναντι ακτή και φτάνουν εδώ γέροι μαντατοφόροι και διηγούνται...

6 comments:

Anonymous said...

Να φανταστώ οτι ξέχασες τα μπρατσάκια ε....???

Πάντως έκανες τη καλύτερη δουλειά,η θάλασσα αυτή την επόχη είναι φανταστική...Παραλίες χωρίς κόσμο...αρκετά κρύες αλλά με καθαρά νερά!!!

Κάθε χρόνο ξεκινούσα τα μπάνια στο νησί κ γω νωρίς αλλά φέτος εδώ που ήρθα ακόμη τίποτα!!!Σνιφ-σνιφ... Που θα μου πάει όμως θα τα ξεκινήσω...

Άντε ρε μ'έκανες και ζήλεψα...

Anonymous said...

Α...ξέχασα να σου πω αυτο με τον εξαγνισμό το νιώθω και γω με το πρώτο μου μπάνιο!Απίστευτο ε...αισθάνομαι λες και φέυγουν από πάνω μου όλα τα άγχη και τα λάθη που έκανα!

Nobody said...

Να τα'κατοστήσεις...τα μπάνια

prophet81 said...

@αφροδίτη άσε τις κλάψες γιατί και εκεί που είσαι τώρα έχει θάλασσα! Οπότε μπρατσάκια στα χέρια και πορεία προς τις κοντινότερες ακτές.Βέβαια ο καιρός μας τα χάλασε λίγο αλλά όσο μας πληγώνει τόσο μας πορώνει!

@nobody ευχαριστώ και στα δικά σας!!! Μου θύμισες την παιδική μου ηλικία όταν και μετρούσα τα παγωτά που έτρωγα το καλοκαίρι!!!

Φιλιά στα μούτρα σε όλους...

Tf said...

Σαμοθράκηηη, μμμ, ωραία!
Θάλασσααα, μμμ, καταπληκτικά!

Καιροος, μμμ, άθλιος!
Άντε να φτιάξει να δούμε κι εμείς καμιά μέρα τη θάλασσα.

prophet81 said...

@tf δεν μασάμε. Άλλωστε ο λαός λέει ότι ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται! Άσε που πριν λίγο μπήκα στο site που δείχνει τον καιρό μέχρι και την επόμενη βδομάδα και δείχνει όλο βροχές :(
Οπότε μπάνιο προς το παρόν μόνο στην μπανιέραααααα!!!