ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ...

Τμήμα Α2: Οι περισσότεροι μαθητές δεν βγάζουν το μπουφάν. Το φοράνε ως μία ένδειξη φυγής...το μυαλό τους είναι αλλού, ελεύθερο! Οι τέσσερις τοίχοι είναι πολύ μικροί για να στεγάσουν τα όνειρά τους. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να το κάνουν...με αυτό το χαζό βεραμάν με το οποίο είναι καρναβαλικά ντυμένοι. Το κούφωμα της πόρτας είναι κίτρινο και η πόρτα σκούρο μπλέ!!! Άραγε επηρεάζουν την ψυχολογία των μαθητών; Η εικόνα του Χριστού είναι ακριβώς εκεί που βρίσκεται εκατοντάδες χρόνια τώρα στα σχολεία...πάνω από τον πίνακα. Με ξινίζει το γεγονός καθώς μιλάμε για διαπολιτισμικό σχολείο, το οποίο περιλαμβάνει περίπου 65% μουσουλμάνους! Στο βάθος της τάξης, στην πλάτη των μαθητών βρίσκεται μια μικρή βιβλιοθήκη, που φυσικά είναι κλειδωμένη! Στο πλάι με μαρκαδόρο γράφει: "Δεν είναι ωραίο...γελάω σπάνια! Τελευταία δεν κοιμάμαι καλά...". Πόσα άτομα άραγε θυσίασαν έστω και 10 δευτερόλεπτα για να διαβάσουν αυτό το μήνυμα; Πόσοι καθηγητές αναρωτήθηκαν ποιος ή ποια το έγραψε; Ένα μήνυμα ψυχής στα αζήτητα...αυτή είναι δυστυχώς η κοινωνία μας...

Τμήμα Α4: Εδώ τα μπουφάν αναπαύονται στην κρεμάστρα. Έξι χαρτιά τσαλακωμένα βρίσκονται πεταμένα ακριβώς δίπλα στο καλάθι. Αναρωτιέμαι αν είναι μία μορφή εφηβικής αντίδρασης ή απλά οι μαθητές είναι...κακοί στο μπάσκετ! Κάθομαι με την Ayse, ένα κορίτσι πανέξυπνο που της αρέσει να κάθεται στο τελευταίο θρανίο από ιδεολογία και όχι επειδή έχει κάτι να κρύψει. Το θρανίο αποτυπώνει τη συναισθηματική κατάσταση της Ayse. Το μολύβι χάραξε: "Ishak + Ayse = Seni Seviyorum"!